بعد از یک سال غیبت

ا یه دنیا شرمندگی و پشیمانی

سلام سلام پسر گل من

سلام کیانم.عزیز دل مادر

بعد از یک سال دارم برات می نویسم یک سالی که مثل عسل شیرین بود با لحظه لحظه هاش زندگی کردم و نفس کشیدم.

گل پسرم خیلی اتفاق ها تو این یه سال افتاد, خوب و بد که باید برات بنویسم و بگم و همینجا قول میدم با تمام توانم این یکسال و خاطراتمونو برات بگم.

شما سال قبل 20 اسفند به دنیا اومدی (پسر من همیشه بیسته)اسم شما هم شد آقا کیان.

هم شما و هم من خیلی اذیت شدیم وقتی به دنیا اومدی خیلی ضعیف بودی تا 4 ماهگی کولیک داشتی و تا صبح گریه میکردی.رفلکس شدید و نرمی حنجره هم داشتی و داری که خیلی اذیت میشی و همین باعث شد نتونی شیر منو بخوری. می دونی عزیزم همیشه خودمو سرزنش می کنم که چرا نشد که شیر خودمو بخوری. خوب چه میشه کرد اینم قسمت بود دیگه.

چند روز دیگه تولدته و من در تکاپوی تدارکات تولدتم. یه تولد خانوادگی اما میخوام به بهترین نحو برگذار بشه چند ماهه برای کادوی تولد یک سالگیت فکر میکنم اما به نتیجه نرسیدم آخه دلم می خواد اولین کادوی تولدت خیلی خاص باشه.

توی پستای بعدی تک تک اتفاقای مهم این مدتو برات مینویسم .